انشا درمورد آسمان شب
مقدمه
اگر خداوند متعال، زمین را با قشری از گاز به ضخامت هشتصد کیلومتر به منظور حفظ آن از صدمه سنگ های آسمانی که در هر ثانیه بیست هزار از آن با سرعت پنجاه کیلومتر در ثانیه از آسمان به سوی زمین سرازیر می شود، نمی پوشانید، در روی زمین هیچ موجود زنده ای نمی توانست زیست کند.
بعلاوه این غلاف گازی که مانند زره و سلاح محکمی زمین ما را در آغوش گرفته، حرارت خورشید را به گونه شگفت انگیزی، تعدیل میکند و به طور مناسبی به سوی زمین میفرستد تا همه موجودات روی زمین از حیوات و انسان و گیاهان، بتوانند به خوبی زندگی خود را ادامه دهند.
همین غلاف گازی در نقاط مختلف زمین نقش موثری را عهده دار است، به طوری که اگر این فعل و انفعال به توسط آن انجام نمی گرفت، تنان روی زمین به قاره های خشک و سوزانی تبدیل می گردد.
بدنه
بدیهی است که کرات آسمانی، هریک دارای حجم و صفات مخصوصی است. از آن جمله خورشید و ماه و سیارات دیگر منظومه شمسی و شهابهات که هریک دارلی حجم مخصوص بوده و در مسیر و مدار معینی با نظم و ترتیب خاصی در حرکت و یا یک نیروی جاذبه مهار شده است.
سرعت حرکت بعضی از این اجرام آسمانی به چهل میل در ثانیه می رسد و گفته شده که وزن بعضی از این شهاب ها که به سوی زمین سرازیر میشوند و با سرعتی سرسام آور پیراموت خورشید حرکت می کنند، به اتدازه یک هزارم یک گرم است ولی نیروی آن بر اثر همان سرعت فوق العاده معادل نیروی ذرات اتمی است که بمب های مخرب را تشکیل می دهد.
حجم این شهاب ها بیشتر از حجم یک دانه شن نیست ولی خطر آن از گلوله های آتشین کمتر نیست. در هرروز میلیون ها از این شهاب ها از بالا به سوی زمین فرود می آیند ولی خوشبختانه پس از رسیدن به جو زمین میسوزند و یا به بخار تبدیل می شوند.
زیرا بر اثر حرارتی که برخور آن ها به جو زمین تولید می شود یکصد کیلومتر به زمین ماندا میسوزند و اثرشان خنثی میشود.
از این رو هیچ گاه این شهاب ها به زمین برخورد نمی کنند بنابراین یکی از خواص جو زمین که به صورت بخاری دور این کره را احاطه کرده ، این است که چون سپر بسیار محکمی مارا از خطر شهاب ها حفظ میکند. گاهی اتفاق افتاده است که بعضی از این شهاب ها به علت حجم و سنگینی بسیار زیاد از قشر جو گذشته و به سطح زمین برخورد کرده اند.
البته باید دانست که این عنل بسیار به ندرت اتفاق می افتد.
از جمله شهاب هایی که از چنگال سپر استوار جو عبور کرد و به زمین اصابت کرد شهاب عظیم و معروف سیبری است که در سال ۱۹۰۸ میلادی به زمین اصابت کرد و قطر آن به اندازه ای بود که در حدود چهل کیلومتر زمین را اشغال کرد و باعث تلفات زیادی شد.
دیگر، شهابی است که در آرزونایکی از ایالت های آمریکافرود آمد و یک کیلومتر قطر داشت.این شهاب هنگام سقوط شکافی بسیار بزرگ در زمین ایجاد کرد و بر اثر انفجار آن، شهاب های کوچک بسیاری ایجاد گشت که مساحت نسبتا زیادی از زمین را اشغال کرد.
وجود این شهاب ها طبعا برای وسایل مسافرت های فضایی که از جو زمین بالاتر می روند عوامل خطرناکی هستند.
باید دانست که این فضای بیکران، یک جو خالی و بی اثر نبوده بلکه مملو از اسرار است که تدریجا با دلایل علنی اثبات خواهد شد.
در این فضا، اجسام و عناصر و الکتریسیته های بسیاری وجود دارد که به صورت اسراری مکتوم مانده است و اکنون در عصر فضا، بشر توانسته است با مرتاب قمر مصنوعی و موشکها جو بالارا جولانگاه خویش قرار دهد و به این موضوع پی ببرد که کمربندهایی از الکتریسیته پیرامون زمین را مانند زبانه های آتش در برگرفته اند و اگر تجهیزات و آلات دفاعیه ای که خداوند بزرگ برای محفوظ ماندن زمین تعبیه فرموده است نبود، هیچ موجودی نمی توانست به زندگی خویش در روی کره زمین ادامه دهد.
نتیجه گیری:
اینجاست که مفهوم یکی از آیات قرآن کاملا آشکار می گرددکه می فرماید:
” ما آسمان را سقفی محفوظ قرار دادیم، ولی آن ها از آیات و نشانه های آن روی گردانند”